Wat ik het liefst zou zien is dat jij zelfstandig bent. En ik ben nog steeds zeker dat jij daar genoeg capaciteiten voor hebt. Je woont nu misschien “zelfstandig”, maar ben je het ook?
Heb je de video in het vorige blog gezien? Heb je het kleine meisje in jezelf gevraagd waar zij je voor wilt beschermen? Want dat doet ze nog steeds toch? Je hoeft je er niet voor te schamen, ik ben ook nog steeds op zoek naar het kleine jongetje in mezelf.
Misschien heb je er wel iets over geschreven, ik lees ook lang niet alles, maar ik vraag me af hoe het gaat met eten? Het kleine meisje wat jou wilt beschermen is ze er nog steeds en in welke mate? Durf je hierover te schrijven of ben je dan bang voor eventuele maatregelen?
Ik wil je helpen voor jezelf duidelijk te krijgen wat je zelf kunt doen om meer grip te krijgen op je leven. Je bent heel visueel ingesteld en op die manier kun je jezelf ook beter laten zien wat er gaande is.
Ok, wil je een stuk papier pakken en in het midden een cirkel tekenen?
Zet of teken eens in die cirkel alles wat je nu allemaal hebt in je leven. Ik bedoel alles, fysiek, mentaal, mensen, spullen, alles.
Teken nu buiten de cirkel alles wat je graag in je leven zou willen, dit kan ook alles zijn. Dingen die je wilt bereiken bv, mensen, vrienden, meer geld misschien(wat je zelf verdiend) etc.
Ok, alles in de cirkel wat je beschreven en getekend hebt is in je comfort-zone, alles buiten de cirkel is buiten je comfort-zone. Alles wat je buiten de cirkel hebt geschreven en getekend is een plek waar je nu nog niet bent geweest. Dit is een plek waar je je oncomfortabel voelt. Als je niet buiten je cirkel komt, dan kunnen die dingen die je graag verlangt niet gebeuren, logisch toch? Je zult er ooit buiten moeten gaan. EN, heel belangrijk, dit kan niet met de mensen die je nu in je cirkel getekend hebt. Je hoeft dit niet alleen te doen, het zou kunnen maar kost enorm veel energie. Wat ik ga doen kan ik ook niet alleen. Ik heb expertise van andere mensen nodig die veel meer weten en die connecties hebben. Het leven en de kansen en mogelijkheden die voor je ontvouwen worden way groter als je meer connecties hebt. Je wereldje is nu heel klein. Alleen degene in jou cirkel. Toen ik mijn wereld groter maakte kwam er veel meer op mijn pad en nu, nu ik dit rigoureuze besluit heb genomen kom ik compleet in the unknown. Is het beangstigend? Ja. En niets gaat zoals gepland. De kans bestaat dat we over 3 weken geen onderdak hebben. Er is vanalles misgegaan namelijk. Ben ik in paniek? Nee niet meer. Ik vertrouw op het leven en ik zie wel wat zich voor me ontvouwt. 5 jaar geleden ondenkbaar. Dit is wat 5 jaar constructief aan mezelf werken heeft gedaan. Het komt goed, met jou ook, maar alleen als je bereid bent jezelf echt te onderzoeken. Geen excuses meer, maar ZELF de verantwoordelijkheid nemen. Geen gebruik meer blijven maken van mensen in je cirkel die jou nu alles en daarmee jou verantwoordelijkheid uit handen nemen.
Wat ook meespeelt, de mensen in jou omgeving zien jou denkbeeldige cirkel ook, ze zien jou ook het liefste in de cirkel. Want buiten de cirkel is eng en kan er van alles gebeuren. Zij willen jou koste wat kost beschermen tegen wat kan gebeuren. Maar in de cirkel voel jij je verschrikkelijk. De kans is groot dat je van hen geen hulp gaat krijgen buiten de cirkel te opereren. Sterker nog, zij gaan je er waarschijnlijk voor behoeden zoals de laatste 5 jaar “zodat jou niks overkomt”.
Maar vraag jezelf eens af wat voor jou erger is? Je verschrikkelijk voelen of dat je mogelijk iets kan overkomen? Begeleiders zijn geen coaches, je v… is een control freak en overprotector2, jij kunt hem niet veranderen. Wie zou er dan moeten veranderen wil er iets in je leven veranderen?
Ik volg psycholoog Jordan Peterson al enige tijd. Overprotection kills all self esteem, wat zeker bij jou het geval is, jij bent een levend voorbeeld hiervan. Ik zal eens een voorbeeld noemen vanuit de dierenwereld. De welpen van een jachtluipaard blijven 2 jaar bij de moeder. In deze 2 jaar leert de moeder ze hoe te jagen. In het begin kijken ze eerst en langzamerhand laat de moeder ze het zelf doen. De eerste keren hebben ze meestal geen succes en moet de moeder wel bijspringen om eten te krijgen, maar na verloop van tijd moeten ze het zelfstandig kunnen doen want anders overleven ze niet. Als je een welp wat opgegroeid is in ‘gevangenschap’ in de serengeti loslaat, gaat ze het niet overleven. Ze heeft nl nooit geleerd een prooi te vangen. JIJ bent opgegroeid in ‘gevangenschap’, JIJ hebt nooit geleerd een prooi te vangen… Ik zeg niet dat er niets aan de hand is, maar jij weet zelf heel goed dat jij way meer capaciteiten hebt dan jij nu (mag) laten zien en dat jij best verantwoordelijkheid zou kunnen nemen voor jezelf.
Als je de situatie met de cirkel vergelijkt. Jij overleeft alleen in de cirkel die je zojuist getekend hebt! Jij hebt niet geleerd buiten de cirkel te overleven. Maar het is niet te laat, je kunt leren te overleven, maar daar zit wel een consequentie aan, de kans is groot dat jou “steun en toeverlaten” je hierin niet steunen. Als je behandeld wordt als een klein kind kun je nooit volwassen en zelfstandig worden. Zolang jou v… jou nog steeds aan je handje meeneemt, gesprekken voor jou voert, je financiën doet, jou 3x per dag belt, jou (bonus)m… nog steeds voor jou belt, je in de gaten houdt met koken, keuzes voor jou blijven maken, met ze op vakantie gaat enz. ga je nooit leren overleven.
Je zult ooit een keuze moeten maken; of hiermee doorgaan of hiermee stoppen. Een halve keuze werkt niet. En geen keuze maken is ook een keuze, maar dan blijft alles hetzelfde als wat het nu is.
Ik heb het al vaker aangegeven. Een start maken is niet zo moeilijk. Start eerst met stoppen dingen te zeggen, te schrijven die je zwak maken. Zoals: Het leven is moeilijk; het leven is oneerlijk. Al het positieve wat je erachter zet staat in de schaduw van het eerste. Stop met zoeken naar labels, groepen om bij te horen, mogelijke verklaringen waardoor je bent waar je nu bent. Al dit zoeken, benoemen, het vragen waarom ik, brengt je geen steek verder. Sterker nog het zorgt ervoor dat je nog gefrustreerder wordt. En heel belangrijk, een doel gaan bepalen. Als je geen doelen hebt kun je ook nergens naar toe werken en trek je ook mensen aan zonder doelen. En dat moeten specifieke doelen zijn. Je kunt er niet naar toe werken wat meer gelukkig te voelen.
Groepen om bij te horen brengt me terug bij een situatie tussen jou en mij. Vlak voor dat je het contact verbrak vroeg ik je waarom je perse bij gelijkgestemden wilde zijn. Je werd erg boos en vond het onbegrijpelijk waarom ik na al die tijd deze vraag stelde. Ik zal het je uitleggen waarom ik dit deed. Gelijkgestemden brengen je begrip, maar houden elkaar in de cirkel waarin je je nu begeeft, waar ik ook in zat. Daarom mocht/ kon ik je toentertijd ook niet helpen. Om te komen waar je naartoe wilt, zul je je met mensen moeten verbinden die al zijn waar jij naartoe wilt. Dit zijn geen gelijkgestemden, gelijkgestemden zijn mensen die hetzelfde hebben meegemaakt, zelfde interesses hebben en op dezelfde plek zijn waar jij nu bent. Als je wilt groeien zul je dus ook andere mensen in je omgeving moeten hebben. Het wil niet zeggen dat je niet met deze mensen om moet gaan, je kunt wel samen groeien maar je kunt ze niet als voorbeeld nemen.
https://www.facebook.com/reel/245332471561465?s=yWDuG2&fs=e
En dit bedoel ik wat er nu gebeurd in de samenleving. En niet alleen met jou. De woonbegeleidingen schieten als paddestoelen uit de grond terwijl het aantal kinderen sterk is afgenomen sinds de jaren 50. Hoe kan het dat er toentertijd dit niet nodig was en nu wel. If self esteem is build the first 7 years alive(and this is proven) and you don’t have it, who’s responsible? Exactly your and my parents!!! And now they let residential guidances do the job… What the fuck do they know about building self esteem? Exactly, none…
Voor je inner circle zie de volgende links
Zie voor jezelf eens of dit op jou van toepassing is in je relatie tot…
Er wordt vaak gezegd; je bent goed zoals je bent; maar wat schiet je daarmee op? Je voelt je niet goed, je accepteert je situatie niet, waarom zou je dan tevreden moeten zijn met hoe je bent? Voor alles is een oplossing, maar als je de oplossing al jaren zoekt in nagenoeg dezelfde hoek, misschien wordt het dan tijd voor iets anders. Hoelang heb jij al dezelfde begeleider(s), professioneel maar ook privé? Als het niet het gewenste resultaat oplevert wordt het misschien tijd voor jou eigen volgende stap.
https://www.facebook.com/reel/6391410514279911
Ok, Misschien vind je dat ik het allemaal mis heb. Dat ik er helemaal niets van snap. Ik denk zelf dat “taking responsebility for yourself” the major keyword is, dit geldt ook voor mezelf. Alleen weet je niet hoe je dat aan moet pakken of ben je te bang. Jezelf trainen je comfortabel voelen met oncomfortabel zijn, dat is waar ik aan werk. De enige manier is om daadwerkelijk dingen te gaan doen waar je bang van bent. En wat voor issues je allemaal hebt doet niet ter zake om dit te doen, of te starten.
Ik wil je binnenkort eens de vrijblijvend de mogelijkheid bieden het me uit te leggen. Of me de waarheid te zeggen, uit te schelden, je hart te luchten of wat je ook maar wilt. Ik bied je een luisterend oor aan, zonder verplichtingen. Over 3 weken moeten we nl uit ons huis en vertrekken we naar het zuiden. Ik zal dan een plek en tijdstip kiezen bij jou in de buurt die ik nog laat weten. Ik wil je in ieder geval de mogelijkheid bieden, of je er gebruik van maakt is aan jou. Ik ga je niet opzoeken, ook niet na die tijd. Is het eng? Zeker! Vind ik het ook spannend? Zeker! Loop je risico? Ik denk het niet. Ga je er iets mee opschieten? In ieder geval een luisterend oor en je komt in de unknown, daar waar de mogelijkheden liggen… Het is aan jou…
xx