Hoe gaat het met jou en met mij?

Misschien heb ik je geshockeerd met mijn vorige bericht kan ik me zo voorstellen. Laat me je uitleggen waarom we dit hebben besloten. Mijn/ ons doel in dit leven is anderen te helpen en helpen geluk te ervaren. Onze familie zit op een heel andere frequentie, dus zijn we gaan nadenken en kwamen zo op het idee om jou te kiezen. Jij zit op dezelfde frequentie, jou passie en empathie omvangen hetzelfde doel. En nee, contact hoeft niet, alleen als jij dat ooit wilt en er zelf aan toe bent. Als het er nooit van komt, dan is dat ook OK. Je bent altijd welkom maar tot niets verplicht. Als we het officieel hebben laten vastleggen laat ik het via dit blog weten.

Het is nu 3,5 jaar geleden, wat is er in die tijd gebeurd en hoe voel ik me?

Je weet dat ik ook ernstige problemen had en dusdanig dat dit behoorlijke impact had op mijn leven. Ik kon nauwelijks nog functioneren, enorme concentratiestoornissen door duizeligheid en paniekstoornis. Inmiddels zijn mijn klachten bijna geheel opgelost. Ik kan nog niet zeggen helemaal, maar het is nu zover naar de achtergrond dat mijn functioneren weer bijna op 100% zit.

Hoe ben ik zover gekomen? Er was niet 1 oplossing. Het is een combinatie van beslissingen en acties geweest.

Allereerst liep ik rond met een enorme frustratie wat zich uitte in fysieke en mentale problemen. Natuurlijk wist ik (achteraf)wat het was, maar ik wou/ kon het (nog)niet inzien. Ik had toch jaren geleerd en zoveel energie in gestoken, dat kon ik toch niet zo opgeven? Maar deze omgeving waar ik in vast dacht te zitten maakte me letterlijk ziek en ik voelde me lamgeslagen en niet tot enkele actie in staat. Door de duizeligheid was ik zo onzeker geworden, dat ik ook niks anders meer durfde. Bang om nog meer controle te verliezen. Dus ik bleef zitten waar ik zat. De omgeving was toxic, negatief en zeker niet aanmoedigend en ondersteunend.

In die tijd ben ik gaan mediteren. Ik heb dit opgebouwd naar een uur per dag ongeveer. Dit zijn vooral de meditaties van Dr Joe Dispenza. Door de gaos in mijn leven, de frustratie van niet op je plek voelen, je nergens op je gemak voelen, me anders voelen, continu leven in de overlevingsmodus, was mijn brein ook een gaos. Als je 3 breinen nl niet samenwerken en je in de overlevingsmodus staat, neemt je reptielenbrein en limbische brein het van je over. Het reptielenbrein wil zorgen dat je veilig blijft en je limbische brein draait op aangeleerde programma’s en wil het liefst bij het “oude” blijven wat bekent is. Of dat goed is of niet doet niet ter zake. Daarom is/was het voor jou ook zo verdomd moeilijk van de ES af te komen. Dit is ook een programmering die destructief is maar wel “veilig” voelt.

In het begin merkte ik vrij weinig, maar terugkijkend gebeurde er eigenlijk heel veel. Ik heb rigoureuze beslissingen genomen, ontslag genomen en uit de “veilige omgeving”. Dat bleek de beste, belangrijkste en meest nodige beslissing ooit! Uit die omgeving waar deze frustratie in ontstond en in het nieuwe onbekende. En ja, ik stond doodsangsten uit maar uit deze beslissing kwamen enorm mooie dingen voort. Mijn vertrouwen in het leven nam toe. En o wat was ik bang zakelijk te falen en heb ik het moeilijk gehad, maar ik verdien nu mijn eigen geld en het is ruim voldoende om van te leven. Als je uit een vertrouwde omgeving stapt betekent dat je open komt te staan voor nieuwe dingen. Je brein maakt nieuwe connecties, er komt meer balans tussen je 3 breinen en je staat open voor nieuwe ingevingen.

Zie je overeenkomsten? Het betekent overigens niet dat als je uit een omgeving stapt, dat je alle banden moet verbreken, zeker niet. Maar als je zover bent dat je verandering wilt, je passie wilt volgen dan volstaat niet alleen het werken aan jezelf, maar ook een omgeving vinden die jou dromen en passie ondersteunen. En nee, ze doen het vast niet met opzet, maar om jou te beschermen tegen pijn en verdriet. Alleen wat ze niet zien is dat hun visie en hulp juist zorgt voor pijn en verdriet omdat het jou afhoudt van jou doel in dit leven.

Ik weet niet hoe het “echt” met jou gaat, wat ik wel voel is nog steeds angst, controle en frustratie, hetzelfde wat ik ook al die jaren heb gevoeld.

Wish you strength and much love<3

Gerelateerde Afbeeldingen: