Start thinking for yourself
Wat is er vooraf gegaan aan waar we nu staan in het leven. Ons leven bestaat geheel uit patronen. Als een patroon je niet dient en je wilt deze veranderen zul je je er eerst van bewust moeten zijn dat je in een patroon zit en in welk patroon.
Neem nu angst, angst is de afwezigheid van liefde…
Hoe ontstaat angst? Wat ligt er ten grondslag aan angst?
Je hebt 2 soorten angst; Externe angst en interne angst. Externe angst ontstaat instinctief bij bv een brand of als je aangevallen wordt door een wild dier. Je leven is direct in gevaar, je lichaam maakt adrenaline aan om te vluchten, vechten of bevriezen omdat overleving (mogelijk) bedreigd wordt. Dit is een volkomen natuurlijke reactie.
Interne angst daarentegen ontstaat uit een gedachte. Er gebeurd iets in je lichaam, een naar gevoel, een gedachte aan een situatie en je gedachten gaan een eigen leven leiden. Je lichaam ziet deze gedachten eveneens als een (mogelijke) bedreiging en maakt adrenaline aan, maar je leven is nu niet in gevaar en je zit bv op je werk of je staat in een winkel voor de kassa. Vluchten of vechten kan niet, bevriezen wel, nu raakt je lichaam ontregeld en je gaat hyperventileren, huilen, je raakt in paniek door al die adrenaline en heftige gevoelens.
Angst verlamd, zorgt dat jij niet meer doet wat je diep van binnen graag wilt. Hoe ontstaat dit nu?
Dit gaat waarschijnlijk ver terug in je verleden. Vaak zijn het (paniek)reacties van bv ouders, leraren, vriendjes of vriendinnetjes. Voorbeeld: jaren geleden, je bent een kind en er staat een glas op tafel, jij loopt langs de tafel en je ouder gilt in een (paniek)reactie “pas op” dat glas valt. Maar eigenlijk was er niets aan de hand, je hebt het niet eens aangeraakt. Zet het maar verder op tafel wordt gezegd, zodat je het er niet af loopt. Onbewust gebeurd hier een programmering in jou onderbewustzijn, je koppelt paniek aan onbeduidende situaties. Je kan door zo een situatie bang raken voor kritiek.
Nog een voorbeeld: je bent jong volwassen, je gaat koken voor je familie, je zegt ik wil dit graag alleen doen. Dan wordt er gezegd; nee ik blijf er even bij want gehakt moet je goed doorbakken. Welk signaal wordt hier aan jou gegeven? “ik wil erbij blijven, ik vertrouw jou handelen niet, ik weet niet of het goed komt als ik jou dit alleen laat doen”(dit is hun angst en heeft niets met jou te maken) jij vertaald dit in; ik mag dit niet alleen doen, dus zal ik t wel niet goed doen, ik kan dit niet. Je voelt afwijzing, je voelt jou als persoon afgewezen, jij doet er niet toe, zie je wel ik ben een mislukkeling enz.
En zo gaat dit bij alles als een ouder je alles uit handen neemt, jou nooit zelf een beslissing laat nemen, jou niet heeft “opgeleid” zelf beslissingen te nemen, wat eigenlijk zijn of haar taak zou moeten zijn. En dan mogelijk achteraf het kind “verwijten” dat het panische reacties heeft, angstig is, niet zelfstandig kan zijn of hen de nodige kopzorgen heeft bezorgd.
Jij hebt ooit de beslissing gemaakt dat jij iets niet kan, of enorme twijfels hebben dat je het niet kunt. Hoe ben je daartoe gekomen? Wie heeft jou dat wijsgemaakt? Waarom ben je dat gaan geloven? Heb je het geprobeerd voordat je tot die conclusie kwam? Of heb je je er meteen bij neergelegd toen je ontmoedigd werd? Stel jezelf de vraag; waarom doe ik nu niet wat ik graag wil doen? Werkt dit uit, schrijf het op, want als duidelijk is waarom, dan kan je er concreet iets aan doen.
Het programmeren van jou mind deed je zelf, jij filtert immers eruit wat je hoort en slaat het op in je mind, jij bent dan ook de enige die dit weer kan veranderen. Het start met herkennen. Je kan het beginnen te herkennen met zinnetjes die je tegen jezelf zegt, of stemmen in je hoofd die tegen jezelf zeggen; ik kan dit niet.., ik ben nou eenmaal snel angstig.., ik kan niet tegen m’n ouder op, dat kan gewoon niet.., ik ben nu eenmaal zo.., wat moet ik dan?
Mindset bepaald hoe je reageert.
Jij weet van jezelf heel goed wat je passie is, dat je jezelf goed kan redden, jij hebt niemand nodig om je leven te leven, jou is dat wijsgemaakt. Door jou ervaringen uit het verleden ben je nu afhankelijk(gemaakt). Je kunt zakken met voedsel brengen naar 3e wereld landen, of je kan ze leren zelf hun voedsel te verbouwen… En het hoeft geen opzet te zijn, vaak is het onwetendheid. Maar vaak als men geconfronteerd wordt door derden, dan ben je een bemoeial, je loopt ergens dwars door heen en probeert men diegene in de schoenen te schuiven wat zij al die jaren verzaakt(veroorzaakt) hebben.
Wat kan ik doen? Stel de juiste vragen aan jezelf. Jij bent namelijk de enige die iets kan doen aan jou situatie. Iemand kan jou willen helpen, maar als jij die hulp niet aanvaard om wat voor reden dan ook, dan staat diegene machteloos. JIJ bent dus alleen verantwoordelijk voor jou zelf en voor jou leven. Voor wat er gebeurd in jou leven of juist niet gebeurd. Als je dit niet begrijpt, als je deze verantwoording niet neemt, zal er niets veranderen aan jou situatie. “Want als je blijft doen wat je altijd hebt gedaan, zul je krijgen van het leven wat je altijd hebt gekregen”.
De 1e stap is de vraag beantwoorden; wat kan ik doen?
Als je omringd bent met mensen die jou klein houden en jou houden op een plek die zij hebben uitgestippeld, dan blijf je overleven en je voortslepen door je leven. Wat kun je hieraan concreet doen? Je kunt je beginnen je te omringen met mensen die jou aanmoedigen, jou helpen je kwaliteiten te ontplooien.
Doelen stellen. Stel goede vragen. Stel vragen zoals; wat wil ik echt diep van binnen? Waar houd ik van? Wat zou ik graag willen bereiken? Vul niets in of het kan, of het mogelijk is. Luister nooit naar (goedbedoelde) adviezen die zeggen; dat is onmogelijk, dat kun jij niet.
Vragen waar je niets aan hebt zijn; waarom is mij dit overkomen..? Wat heeft het nog voor zin..? Dit zijn vragen waar je niet verder mee komt, stel ze daarom niet. Stel alleen vragen die helderheid geven, waar je verder mee komt.
Een bloem groeit zonder bemoeienissen. Gaan wij de bloem beperken, dan kan het niet vrij meer groeien en zal het doodgaan.
Het “moeten” maakt ons defensief, sommige dingen moeten wel in het leven. Teveel moeten betekent dwang, dwang duwt in richtingen die jij niet wilt en veroorzaakt bij jou verzet, woede en onzekerheid. De klok tikt door en elke minuut wordt jou toekomst korter. Helemaal in deze tijd worden we hiervan bewust gemaakt. Voordat je het weet heb je je leven lang iemand anders zijn leven geleefd. Wacht daarom niet langer af en begin vandaag nog aan JOU mooiste leven.
Ik wil nog 2 mensen noemen met een beperking die uiteindelijk doen in hun leven waar ze van houden en ook hierin heel succesvol zijn. Laat niemand daarom je wijsmaken dat iets niet kan. JIJ bepaald dat namelijk, niemand anders, ook niet met de suggestie dat jou een label is gegeven en dat dit de reden is waarom je iets niet zou kunnen. Als deze onderstaande mensen naar deze bullshit geluisterd zouden hebben, had de wereld niet van ze kunnen genieten en leren…
1. Ezio Bosso, componist en o.a. pianist, heeft het neurodegeneratieve syndroom maar heeft ondanks dit zijn droom niet opgegeven.
2. Lenette van Dongen, zij leed 17 jaar aan een eetstoornis en staat nu voor volle zalen, afgelopen januari voor een zaal met 600 man in Emmeloord.
Jij weet voor jezelf heel goed wat jou waarheid is. Ga werken aan jou waarheid, schrijf alles op en werkt uit waar je naar toe wilt. Houd alleen je focus op waar je heen wilt. Mocht je ooit weer zover zijn dat je je mooiste leven wilt gaan leven en wil je mijn hulp daarbij. Je bent nog altijd welkom. Je weet me te vinden.
Je wordt wat je geloofd<3 forever